ได้อ่านบทสัมภาษณ์ บุญยสิทธิ์ โชควัฒนา มีคนถามแกประโยคนึงว่า
“ทำไมคุณบุณยสิทธิ์ถึงใช้ชีวิตเรียบง่าย” (ทั้งที่ก็ค่อนข้างมีฐานะร่ำรวย)
คุณบุณยสิทธิ์ตอบว่า
“คุณเคยเห็นคนปีนเขาไหม
ตอนที่ขึ้นเขา เราจะเดินตัวตรงไม่ได้
คนที่เดินขึ้นเขา ต้องก้มตัวเพื่อรักษาสมดุล
แต่ตอนที่เดินลงเขา แทนที่จะก้มตัว เรากลับต้องยืดตัว
ถ้าคนไหนยืดเมื่อไร แสดงว่าเขากำลังลงจากเขาแล้ว”
ถ้าเราอ่อนน้อม ถ่อมตน รับฟังความเห็นของคนอื่น เพื่อนร่วมงาน หรือผู้ใต้บังคับบัญชา เราก็จะได้เรียนรู้ แบบไม่มีวันสิ้นสุด ต่อยอดไปเรื่อยๆ
แต่ถ้าวันใด เรายืดตัว ทะนงตน ไม่ฟังใคร เมื่อนั้นการเรียนรู้เราก็จะจบลง ขาลงของเราก็จะมาถึง